Jedynym przedstawicielem dużego chomika w Europie i Azji jest, występujący również w Polsce, chomik europejski (Cricetus cricetus). Ma wielkość świnki morskiej, ze względu na specyficzny tryb życia nie nadaje się zupełnie do trzymania w domu.

Do tej grupy chomików zaliczany jest chomik syryjski (Mesocricetus auratus). Kwestia czy rumuński chomik (Mesocricetus newtoni) o czarnej sierści na brzuchu jest odrębnym gatunkiem, czy tylko północnym podgatunkiem chomika syryjskiego nie została do końca rozstrzygnięta. Te dwie formy dają niepłodne potomstwo.

Chomik bałkański (Cricetulus migratorius) również pochodzi z Europy. Do tego samego rodzaju (mimo że zamieszkuje Azję) zalicza się chińskiego chomika pręgowanego (Cricetulus griseus). Niektóre chomiki zaliczane są do grupy karłowatych tylko ze względu na anatomię, gdyż posiadają pokaźne rozmiary. Największy z nich to chomik Tscherskia triton, podobny do szczura z powodu bardzo długiego ogona. Calomyscus bailwardi do złudzenia przypomina mysz. Jednak Tscherskia triton, Calomyscus bailwardi oraz zaliczany do karłowatych niewielki chomik Eversmanna (Allocricetulus eversmanni) bardzo rzadko sprowadzane są do Europy. Coraz częściej w handlu spotykne są krótkoogonowe chomiki karłowate. Chodzi tu przede wszystkim o chomika dżungarskiego (Phodopus sungorus), nazywanego też syberyjskim. Jego wschodni podgatunek to karłowaty chomik Campbella (Phodopus campbelli). Najmniejszym przedstawicielem karłowatych chomików jest chomik Roborowskiego (Phodopus roborovskii. Jest on także najmniejszy spośród wszystkich chomików.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL